no news, good news
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
κάπως έτσι βουλιάζει τις κοινωνίες ο καταστροφικός καπιταλισμός σε παγκόσμια κλίμακα!.
"Η εξουσία χαρίζει τα αγαθά της μόνο σε όσους επιθυμούν να την υπηρετήσουν". Μιχ. Σπέγγος "Η εξομολόγηση ενός πυρην. φυσικού"

Οι περισσότεροι από εμάς δεν ζούμε τα όνειρά μας, επειδή ζούμε τουςφόβους μας

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Xιλιάδες συμπολίτες μας στερούνται ίσως του βασικότερου αγαθού μετά το νερό δηλαδή το ρεύμα...

Χωρίς ρεύμα παραμένουν 80.000 νοικοκυριά που δεν έχουν λεφτά για επανασύνδεση


Τραγικές οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης – Επιστροφή στον μεσαίωνα βιώνουν όλο και περισσότεροι Έλληνες που βλέπουν να χάνονται η μία μετά την άλλη κατακτήσεις των 2 τελευταίων αιώνων σύγχρονου πολιτισμού.
Δεν προλάβαμε να χωνέψουμε τις επαχθέστατες μεταβολές στις συνθήκες εργασίας και τώρα μας χτυπάει ηλεκτροσόκ από την είδηση πως χιλιάδες συμπολίτες μας στερούνται ίσως του βασικότερου αγαθού μετά το νερό δηλαδή το ρεύμα. 
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ, Νίκο Φωτόπουλο, από τις κομμένες παροχές, οι 80.000 δεν επανασυνδέθηκαν και παραμένουν χωρίς ρεύμα για λόγους οικονομίας.  
Τραγικά είναι και τα στοιχεία που έδωσε η ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ, σύμφωνα με τα οποία μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, είχαν δοθεί συνολικά 940.000 εντολές για διακοπή ηλεκτροδότησης σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, ενώ από αυτές εκτελέστηκαν οι 213.000 καθώς κάποιοι καταναλωτές είτε κατάφεραν να πληρώσουν την τελευταία στιγμή, είτε προχώρησαν σε συμβιβασμό…


Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Οταν η βία στη βία.... γεννά απερισκεψία

Διαδηλωτής με "λάσο" την ομπρέλα...εναντίον εποχούμενου αστυνομικού !





Είναι, ίσως, η φωτογραφία της ημέρας ...Εδώ βλέπουμε τον διαδηλωτή με την ομπρέλα να επιτίθεται στον αστυνομικό της ΔΙΑΣ και να προσπαθεί με τον ρίξει κάτω χρησιμοποιώντας την σαν "λάσο" ...και αυτόν να αμύνεται για το αυτονόητο !



Μια εικόνα χίλιες λέξεις!  "Κοινωνικός" εμφύλιος και ζούγκλα!

Αναρτήθηκε από bollywood-greece

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Η μεγαλύτερη απόβαση ξένων ελεγκτών οικονομολόγων από το 1893, οπότε και η Ελλάδα κήρυξε πτώχευση

Θα έρθει στις αρχές του χρόνου και θα ελέγχει αυστηρά την τήρηση του Μνημονίου. Θα εγκατασταθούν στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και σε υπουργεία και θα ελέγχουν το κάθε σεντ που ξοδεύεται.



Γερμανικό διοικητήριο στην Αθήνα - Ο γερμανός ελεγκτής που θα εγκατασταθεί στην Ελλάδα με τους κομισάριους του...


Είναι η μεγαλύτερη απόβαση ξένων ελεγκτών οικονομολόγων από το 1893, οπότε και η Ελλάδα κήρυξε πτώχευση.
Οπως αποκαλύπτει το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, δεκάδες κομισάριοι οικονομολόγοι, που έχουν την εντολή «τηρήστε αυστηρά το μνημόνιο», καταφθάνουν στην Αθήνα από τις αρχές του χρόνου κατόπιν εντολής της τρόικας των δανειστών της Ελλάδας.
Θα είναι από 50 έως 100 και θα είναι όλων των εθνικοτήτων (Γερμανοί, Γάλλοι, Ολλανδοί, Βέλγοι). Θα λογοδοτούν
στον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, στον επικεφαλής του ΔΝΤ για την Ελλάδα Πολ Τόμσεν και στον κοινοτικό επίτροπο Ολι Ρεν.
Στόχος του επικεφαλής του κλιμακίου, που θα είναι γερμανικής καταγωγής, θα είναι να μη δαπανάται ούτε ένα ευρώ παραπάνω από όσα λέει το μνημόνιο που έχει υπογράψει η Αθήνα με το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Με αυτόν τον τρόπο όμως χάνεται ένα κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας της χώρας μας καθώς ο απόλυτος έλεγχος της ελληνικής οικονομίας περνάει επί της ουσίας στη γερμανική καγκελαρία.

ΤΙ ΖΗΤΗΣΑΝ ΟΛΙ ΡΕΝ ΚΑΙ ΠΟΛ ΤΟΜΣΕΝ ΕΩΣ ΤΟ 2014
H μυστική λίστα της τρόικας στο Μαξίμου

1. ΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΣΕ ΕΛ.ΠΕ., ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΟΛΠ, ΟΛΘ
Να μειωθούν οι ετήσιες αποδοχές μαζί με τα επιδόματα και στις κερδοφόρες εισηγμένες ΔΕΚΟ. Σε αυτές περιλαμβάνονται τα «Ελληνικά Πετρέλαια», η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, η Εταιρεία Υδρευσης Θεσσαλονίκης, η ΕΥΔΑΠ, οι Οργανισμοί Λιμένα Θεσσαλονίκης και Πειραιά και ο ΟΠΑΠ. Θα ακολουθηθεί το μοντέλο της Αγροτικής Τράπεζας όπου οι μισθοί μειώθηκαν οριζόντια κατά 10% και όχι των ζημιογόνων ΔΕΚΟ όπου οι μισθοί μαζί με τα επιδόματα μειώθηκαν έως 25%.
Στα πλάνα της κυβέρνησης περιλαμβάνονται η κατάργηση των 17,5 μισθών που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι στα ΕΛ.ΠΕ., οι 17 μισθοί στον ΟΠΑΠ και θα εξορθολογιστούν τα πάσης φύσεως επιδόματα. Ετσι, οι εργαζόμενοι σε αυτές τις επιχειρήσεις θα λαμβάνουν πλέον 14 μισθούς όπως προβλέπονται και στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι όμως θα περικοπούν επιπλέον κατά 10%. Η κυβέρνηση θα έχει λάβει τις οριστικές της αποφάσεις για τους 60.000 εργαζομένους που εργάζονται στις εισηγμένες ΔΕΚΟ έως την ερχόμενη Τρίτη.

2. ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ 780.000 ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
Να καταργηθούν από 200.000 έως 220.000 θέσεις εργασίας έως το 2014. Ετσι, οι εργαζόμενοι σε ολόκληρο το φάσμα του Δημοσίου (στενός δημόσιος τομέας, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ) από περίπου 1.000.000 που είναι σήμερα θα μειωθούν πέριξ των 780.000 χιλιάδων. Στο νούμερο αυτό περιλαμβάνονται όσων οι συμβάσεις λήξουν και δεν ανανεωθούν, οι stagiers και όσες θέσεις εργασίας καταργηθούν εξαιτίας του «Καλλικράτη».
Επίσης, οι θέσεις όσων απολυθούν λόγω της κατάργησης οργανισμών και οργανικών θέσεων ή συνταξιοδοτηθούν θα καλυφθούν από τις μετατάξεις και όχι από νέες προσλήψεις. Η τρόικα επιθυμεί από την κυβέρνηση να κατατεθεί συγκεκριμένο σχέδιο για την κατάργηση των θέσεων αυτών και να αναφερθεί σε ποιους τομείς του Δημοσίου θα γίνουν οι μετατάξεις των εργαζομένων από τον ΟΣΕ, την ΕΘΕΛ κ.λπ.

3. ΝΑ ΕΠΟΠΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΕΛΕΓΚΤΕΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Να ισχύσει από τον Ιανουάριο το νέο φορολογικό σύστημα και η νέα μέθοδος ελέγχου και εισπράξεων ληξιπρόθεσμων οφειλών. Η εποπτεία θα γίνεται από το κλιμάκιο ξένων αξιωματούχων που θα εγκατασταθεί στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και στα νευραλγικά πόστα διαφόρων υπουργείων, μεταξύ αυτών και του υπουργείου Οικονομικών. Οι ίδιοι θα ελέγχουν όλα τα έσοδα και τις δαπάνες των υπουργείων.

4. ΝΕΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΦΠΑ, ΨΑΛΙΔΙ ΣΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ PLAN D

Να ετοιμάσει η κυβέρνηση ένα plan D με νέα μέτρα που μπορεί να αποδώσουν στο Δημόσιο επιπλέον ποσά ύψους έως 12 δισ. ευρώ για τη διετία 2012-2014. Μεταξύ των μέτρων που θα ληφθούν θα είναι η νέα αύξηση του ΦΠΑ, η μείωση των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας κ.λπ.

5. ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΕΡΔΟΦΟΡΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ (και τραπεζών)
Να προχωρήσει άμεσα η ιδιωτικοποίηση όλων των κερδοφόρων επιχειρήσεων του Δημοσίου που βρίσκονται στη λίστα των αποκρατικοποιήσεων, συμπεριλαμβανομένων και των τραπεζών, και να προχωρήσει η εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας ώστε να μπουν μαζικά χρήματα στα κρατικά ταμεία.

Παπακωνσταντίνου: Καλύτερα αντιδράσεις παρά χρεοκοπία
Στρος Καν: Σε κρίσιμο σημείο το πρόγραμμα

Είκοσι δισ. ευρώ για τη χρεοκοπία μας!

Το WikiLeaks αλλάζει την ενημέρωση

του Jean-Marie Colombani | Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010
εφημ. "Το Βήμα της Κυριακής"
«Το WikiLeaks δίνει αγώνα για να παραμείνει online»: αυτός ο τίτλος των «Financial Τimes» είναι χαρακτηριστικός της αντίδρασης που προκάλεσε η διαρροή στο Διαδίκτυο εκατοντάδων χιλιάδων τηλεγραφημάτων από τις αμερικανικές πρεσβείες. «Δεχθήκαμε επίθεση» διακήρυξαν οι Αρχές των ΗΠΑ, αμήχανες την ώρα που έβλεπαν να αποκαλύπτεται έτσι γυμνή η γνώμη που έχουν για τον υπόλοιπο κόσμο.


Αλλά από εδώ και πέρα είναι το site Wikileaks. org που προσπαθεί να μείνει ανοιχτό, καθώς, υπό την πίεση, ο ένας server μετά τον άλλον τού κλείνουν την πόρτα.


Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός από μόνο του είναι σημάδι της επαναστατικής εποχής μας στις επικοινωνίες. Από τη μία πλευρά, έχουμε όρεξη και ανάγκη για πληροφόρηση, έχουμε το δικαίωμα να μάθουμε, και, από την άλλη, η πορεία προς μια κοινωνία απόλυτης διαφάνειας γίνεται πιο επικίνδυνη για τα άτομα παρά για τα κράτη.


Στο περιεχόμενο των διαρροών που ανέβηκαν στο Διαδίκτυο δεν υπάρχουν «αποκαλύψεις», αλλά μάλλον επιβεβαιώσεις: ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ενδιαφέρεται περισσότερο να κάνει μπίζνες για τον εαυτό του, με τον φίλο του τον Βλαντίμιρ Πούτιν, παρά να κυβερνάει την Ιταλία. Ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ακολουθεί φύλλο πορείας ριζοσπαστικού ισλαμισμού προκειμένου να μεταμορφώσει την Τουρκία σε σύμμαχο του Ιράν και της Συρίας, και όχι πλέον των ΗΠΑ και του Ισραήλ.


Αλλα παραδείγματα: η αναποφασιστικότητα της Ανγκελα Μέρκελ ή ο «αυταρχικός» χαρακτήρας του Νικολά Σαρκοζί. Αλλά, στην ουσία, δεν υπάρχει τίποτε που να μην το έχουν σχολιάσει αναλυτές ή που να μην το έχει καλύψει ο Τύπος.


Υπάρχει προηγούμενο στην Ιστορία: η Γκλάσνοστ του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στη Σοβιετική Ενωση, η οποία συνεισέφερε τα μέγιστα στην κατάρρευση του απολυταρχικού καθεστώτος. Αυτή ακριβώς η διαφάνεια βρίσκεται στο στόχαστρο της προσπάθειας που κάνει ο Πούτιν για την εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος που τείνει προς τον αυταρχισμό.


Βλέπουμε λοιπόν ότι μπορούμε να εγγράψουμε το επεισόδιο WikiLeaks σε ένα πιο γενικό κίνημα, στόχος του οποίου είναι να μπορούν οι πολίτες να γνωρίζουν όσα γνωρίζουν αυτοί που μας κυβερνούν. Αυτή η πίεση υπάρχει από τότε που υπάρχει η Δημοκρατία.


Το καινούργιο είναι ότι ως τώρα η πίεση ασκούνταν στην εσωτερική πολιτική ζωή των Δημοκρατιών και ότι κατά βάθος το επεισόδιο WikiLeaks μεταθέτει αυτή την πίεση στο διεθνές επίπεδο.


Μπορούμε επίσης να παρατηρήσουμε ότι η σκλήρυνση των Αρχών προκαλείται αναμφίβολα από το γεγονός πως όλες αυτές τις διαρροές τις χρησιμοποιούν προς το συμφέρον τους οι τοπικές αντιπολιτεύσεις. Παράδειγμα η Ιταλία, όπου οι διαρροές βρίσκονται στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης, ανάμεσα στον Τύπο, από τη μία πλευρά, και στον Μπερλουσκόνι, από την άλλη, ο οποίος κατηγορούσε τους δημοσιογράφους ότι λένε ψέματα. Ποιος δεν θυμάται τον τρόπο με τον οποίο ενθαρρύνουν μονίμως οι ΗΠΑ τον νεωτερισμό στην τεχνολογία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν παύουν να ζητούν από το Ιράν και την Κίνα να σταματήσουν τη λογοκρισία στο Ιnternet και τις διώξεις κατά κυβερνοναυτών. Να τες λοιπόν που με τη σειρά τους δίνουν το κακό παράδειγμα επιχειρώντας να κλείσουν το στόμα του WikiLeaks.


Και όμως, η ανάγνωση των εγγράφων που έχουν διαρρεύσει μας πείθει ότι η αμερικανική διπλωματία λειτουργεί καλά. Αντιθέτως, σε χειρότερη θέση βρίσκονται οι σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών γιατί μπορούν να δουν τον απόμακρο και εντελώς κυνικό και συγκαταβατικό τρόπο με τον οποίο τους βλέπουν οι Αμερικανοί.


Δεν μπορούμε φυσικά να αρνηθούμε την τεχνολογική επανάσταση που έχει αρχίσει και τις ευκαιρίες που δίνει ή τη δημοκρατική πίεση για να τις εξασκήσει περισσότερο. Ούτε μπορούμε να αρνηθούμε ότι στο εξής θα είναι πιο δύσκολο να ελέγχουμε αυτά που διαβάζουμε, αυτά που συμβουλευόμαστε, τις πηγές από τις οποίες ενημερωνόμαστε, ακόμη και αν την ίδια στιγμή πρόσβαση σε όλα αυτά έχουν και οι Αρχές.


Ας σημειώσουμε απλώς ότι η παρακολούθηση μπορεί να αλλάξει στρατόπεδο. Χθες μπορεί οι Αρχές να παρακολουθούσαν τους πολίτες, σήμερα είναι οι ίδιοι οι πολίτες που τις ελέγχουν, χάρη στις νέες τεχνολογίες. Το ερώτημα που παραμένει είναι: «Πού σταματάει το δικαίωμα στην ενημέρωση και πού αρχίζει ο βανδαλισμός κατά των ελίτ;».


Ο κ.Ζαν-Μαρί Κολομπανί είναι ένας από τους εγκυρότερους ευρωπαίους δημοσιογράφους, πρώην διευθυντής της εφημερίδας «Le Μonde».Το τακτικό,ανά Κυριακή,άρθρο του είναι γραμμένο αποκλειστικά για «Το Βήμα».


Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=325040&dt=12/12/2010#ixzz17tBHGLzK

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Ο Μίκης, η κρίση και η Δημοκρατία







Του Πετρου Παπακωνσταντινου*

Oποια γνώμη κι αν έχει κανείς για τις εκάστοτε πολιτικές τοποθετήσεις του Μίκη Θεοδωράκη, ένα πράγμα είναι δύσκολο να του αμφισβητήσει: την ικανότητα να αφουγκράζεται, πίσω από τις αλαζονικές κραυγές των λύκων, την εκκωφαντική σιωπή των αμνών, πίσω από τους ασήμαντους θορύβους της καθημερινότητας, τη μυστική βοή των μελλούμενων. Θυμίζει τον γλάρο που, όπως έλεγαν οι παλιοί ψαράδες, όταν πετάει στα χαμηλά, έξω στη στεριά, αναγγέλλει την επερχόμενη καταιγίδα.

Την περασμένη Τετάρτη, ο Μίκης ένιωσε την ανάγκη για μια καινούργια χαμηλή πτήση πάνω από την έρημο της εθνικής μνημονιακής κατατονίας μας. Απηύθυνε έκκληση για ένα «κίνημα ανεξάρτητων πολιτών», που το ονόμασε «Σπίθα», προφανώς γιατί οσμίζεται ότι κάτω από την παγωμένη επιφάνεια συσσωρεύεται ενέργεια πολλών γκέιζερ. Πέραν των καταγγελιών για τον κοινωνικά εξοντωτικό και εθνικά ταπεινωτικό χαρακτήρα του (επιμηκυνθέντος) Μνημονίου, ο Μίκης Θεοδωράκης έθεσε ζήτημα φαλκίδευσης της ίδιας της Δημοκρατίας: «Η μεν μειοψηφία κυβερνά, η δε πλειοψηφία είναι καταδικασμένη να υφίσταται παθητικά τις αποφάσεις της», δήλωσε στο Ιδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης», θέτοντας υπό αμφισβήτηση αν υπάρχει δημοκρατική νομιμοποίηση της ακολουθούμενης πολιτικής.
Την ίδια ώρα, η γαλλική εφημερίδα Le Monde φιλοξενούσε άρθρο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Φρανσουά ντε Κλοζέτς, με τίτλο «Οι λαοί πληρώνουν την κρίση - Γιατί όχι οι τράπεζες;». Παρόμοιες διαισθήσεις με εκείνες του Ελληνα δημιουργού οδηγούν τον Γάλλο αρθρογράφο στο ίδιο συμπέρασμα: Οδεύουμε προς μια ιστορική κρίση της Δημοκρατίας. Ας τον ακούσουμε:
««Οι εργαζόμενοι δεν οφείλουν να πληρώσουν μια κρίση για την οποία δεν ευθύνονται». Από την Αθήνα ώς το Δουβλίνο, η ίδια φωνή διαμαρτυρίας παροτρύνει τους λαούς εναντίον των σχεδίων λιτότητας. Μέχρι πού θα φτάσει αυτή η αντίδραση; Τι θα συμβεί αν οι κυβερνήσεις δεν μπορέσουν να επιβάλουν τα δρακόντεια μέτρα που απαιτούν οι χρηματιστικές αγορές; Τι θα απογίνουν τα κράτη, όταν πολιτικές αναπόδραστες, καθότι επιβαλλόμενες έξωθεν, καταστούν ανεφάρμοστες, αφού θα απορρίπτονται στο εσωτερικό; Ηδη βρισκόμαστε στο τρίτο στάδιο μιας κρίσης, που ξεκίνησε ως χρηματοπιστωτική, επεκτάθηκε στην οικονομία και μολύνει σήμερα την πολιτική, σε βαθμό που να απειλεί με κατάρρευση του δημοκρατικού συστήματος».
Συμπτωματικά, αυτές τις μέρες έπεσε στα χέρια μου ένα μικρό βιβλίο του Γάλλου φιλόσοφου Ζακ Ρανσιέρ, με τίτλο «Μίσος για τη Δημοκρατία» (Verso, 2006). Η κεντρική ιδέα του συγγραφέα είναι ότι η ουσία της δημοκρατίας δεν βρίσκεται στο κράτος, αλλά κάτω και πέρα από αυτό: κάτω, γιατί η δημοκρατία αποτελεί πρόταγμα ισότητας, αλλά προδίδεται συστηματικά από όλα τα κράτη, που είναι με τη μια ή την άλλη μορφή ολιγαρχικά και τη χρησιμοποιούν μόνο ως βάση νομιμοποίησης. Και πέρα από το κράτος, γιατί τροφοδοτείται από την αυτόνομη δράση των πολιτών, η οποία προϋποθέτει όχι μόνο διαφορετικές απόψεις, αλλά και διαφορετικά σχέδια για τον κόσμο.
Μετά την κατάρρευση του ιστορικού κομμουνισμού, η δημοκρατία αφυδατώνεται από την έλλειψη εναλλακτικών σχεδίων και την αναγόρευση του «εκσυγχρονισμού» σε κοσμική θρησκεία. Ο «εκσυγχρονισμός», κατά τον Ρανσιέρ, συνίσταται στην τυραννική συμμαχία του πλούτου και της επιστήμης ή μάλλον της ψευδοεπιστήμης των «αδήριτων οικονομικών νόμων», που δεν αφήνει στην πολιτική παρά το ασφυκτικά στενό πεδίο της καλύτερης δυνατής προσαρμογής σε «αντικειμενικά δεδομένες» απαιτήσεις. Η απέχθεια μεγάλων κατηγοριών του πληθυσμού απέναντι στο «πολιτικό προσωπικό» (όρος που προκαλεί συνειρμούς με το υπηρετικό προσωπικό) είναι κάτι περισσότερο από προβλέψιμη.
Στην εκδήλωση του Μίκη Θεοδωράκη, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Γεώργιος Κασιμάτης ανέφερε ότι οι «συμφωνίες ντροπής» που υπέγραψε η κυβέρνηση με την τρόικα θεμελιώνουν μια «ντε φάκτο πραξικοπηματική εξουσία στην Ελλάδα». Κι ο Φρανσουά ντε Κλοζέτς, προβλέποντας κοινωνική αναταραχή που θα εξαπλωθεί σαν χιονοστιβάδα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, περιφερειακές, αλλά και ισχυρές, σημειώνει: «Ο πιο εκρηκτικός παράγοντας, που απειλεί να ανατρέψει τα πάντα, είναι το γνωστό σύνθημα: «Δεν κάναμε κανένα έγκλημα, δεν οφείλουμε να πληρώσουμε για τίποτα». Απλούστατα, γιατί δεν υπάρχει καμία απάντηση σ' αυτή τη θέση».

* εφημερίδα "Η Καθημερινή"